Na een show van Krappe Sokken rij je nooit meer door een parkeergarage zonder dit refrein in je achterhoofd: ‘Karperton, Karperton, ik wou dat ik parkeren kon’. Hoe gaaf is het om zo’n punkanthem mee te blèren vanuit de moshpit, op een steenworp afstand van het lijdend voorwerp? Niettemin heeft het talentvolle zestal meer in huis dan (parkeer)garagerock. Zo wordt stijlvol gas teruggenomen op ‘The Joker on the Wall’, en weerklinkt Pixies subtiel en zelfs jazzy in ‘Snooze’. Deze regionale indietrots floreert naar eigen zeggen in spontaniteit en chaos. En wel op een, zo mogen wij aanstippen, bijzonder virtuoze manier!